boğa boynuzunda dengeli duruş

sabahın 8:30 unda uyandırıldım.bu benim için inanılmaz erken bi saat.zaten gece disco kralına takılmışım,tlf görüşmem olmuş.uykum geldi geliyor derken saat 3 oldu.neyse annemin o nazik uyandırışıyla gözlerimi açtım.ama ben de bi afra bi tafra.pazar pazar ne fethiyesi ya die yataktan bi çıkışım var ki görmelisiniz.kalktım zorla bi duş aldım hadi bakalım düştük yollara.yol boyunca arka koltukta uyudum.tek çocuk olmanın en güzel yani arka koltuğu özgürce kullanabilmek sanırım :D ara ara gözlerimi açıp etrafa baktım.toroslar,maki falan...ilkokul da okunan yaz hikayeleri gibi oldu bu ya :) her nese 2 saat sonra fethiyedeydik.millet yazı getirmiş valla.limana iner inmez deniz kokusu doldu ciğerlerime.tüm yatlar ve gemiler yaza hazır turistleri beklio.tabi benim gözüm hep mağazalarda :) sanki hiç bi yerde mağaza gezmiorum ya!!! liman boyunca bi yürüyüş yaptık.pansiyonlar,apart evler ne şirin ya.insanı hemen hayal dünyasına atıo.ayak üstü ben de kurdum güsel bi hayal.kaçırırmıyım bu fırsatı ;) deniz kenarında bi cafede oturduk ve biraz dinlendik.bu tarih de çok da canlı diildi fethiye.belkide durum ve şartlar bana böle hissettirdi.eee zmn epey ilerledi.karınlar acıktı.bence bi ızgara balığı hakettik :)yöresel bi havası olan balık restaurantına girdik.saklıkent yolu üzerinde.tahtatan yapışmış bi köşk ve üzerinde sayısız puf minder.ohhh ayakları uzata uzata doyurduk karnımızı.ama ben sıkıldım ve bu kadar oksijen yordu beni.hadi evimize dönelim dimi ama?dönüş yolu rotamıza girdik yemekten sonra.yolcukulkarda uzun süre oturmak hep beni sıkar.aklıma yılmaz erdoğanın ilginç bi fikri geldi.yüzeysel baktığında çok sıradan gelen bi durum aslında bize doğuştan verilen bi özellikmiş ve bu özellikte insanların gizli becerilerini ortaya çıkartırmış.mesela yılmaz erdoğan ailenin ortanca çocuğu imiş.abisi bişi yapınca ''o büyüktür yapar'' diolarmış.küçük kardeşi bişi yapınca ''o küçüktür yapar '' diolarmış.kendisi için böle ekstra bi durum hiç söz konusu olmamış.yılmaza tanınmayan bu hoşgörü onu yazmaya itmiş.bölelikle yazma konusundaki becerisini keşfetmiş.bu konuyu düşünürken acaba benim gizli yeteneğim ne die geçti aklımdan.ne zaman hangi durumda ortaya çıkacak acaba.olsa şimdiye kadar keşfedilirdi die üzülmedim de diil :) hem benim öle özel bi durumum yok ki.evin tek çocuğuyum,kendimi içe kapamam için bi sebep yok.ama araştırmalarım devam edio :) ölmeden bi yeteneğimi bulup çıkartıcam ve bu konuda gerçekten çok ii olucam.ne iddialı bi cümle oldu bu ya :)

ohooo ben bunları düşünürken yol bitmiş ve apartmanın önüne gelmişiz bile.bi pazar günü de böle bitti bitiyor.hiç bişey yapmamış gibi görünsem de epey yorulmuşum.net başında biraz etrafa göz gezdiriorum.bu yorgunlukla konuşmaya takatim yok.dudaklarımı birbirine yapıştırdım oturuorum.bu durumda yapılabilecek en ii şey yazmaktı....