boğa boynuzunda dengeli duruş

mutluyken bişiler yazmak gelmio içimden.böle sessiz sakin köşeme çekileyim ve kendi kendime mutluluğun tadını çıkartayım.içimden bi ses dio ki pek uzun sürmez bu :) yani aslına bakarsak içimdeki ses diil de yaşamışlığın getirdiği bi tecrübe diyelim.benim hayatımın işleyişi böle.zirveye çıkartan bi mutluluk bi kaç gün sonra yerin dibine sokan bi mutsuzluk !!!! sanırım yavaş yavaş bu tempoya bünyem alışıo.giderek reaksiyon vermemeye başladı çünkü :)

bi insan nasıl bu kadar etkili olabilir ki duygu iniş çıkışında?yani onunla yaşanan sorunsuz bi günün bitiminde yorgunluk bile hissetmiorum.hatta sorunlara daha mantıksal çözümler bulabiliorum.tabi bunun bir de diğer yüzü var.atışmalar ve kavgalar da pek hafif yaşanmıo benim hayatımda.bazen ne varsa kırıp dökülüo,toplarken daha çok yıpratıo falan filan.

oysa ben bambaşka bişi yaşamak isterim.herkesten gizli,kimsenin bilmediği...bilenlerin de bilmezden gelerek rahatsız etmediği bişiler.kendime bile açıklamaktan korktuğum şiddetli bi duyguya kapılmak isterim.bi başkalarının yorumundan,tepkisinden,öfkesinden uzak.sadece istioru(z)m die.bi daha böle bişey yaşayamamanın gerçekliğinden korkarak dolu dolu harcayabilmek zamanı ne özgürce bişey.

konuyu çok dağıtmışım.eminim bi kaç gün sonra bi kelimenin oyununa gelip yanlış anlaşılıcam yada yanlış anlıcam.veeee pofff herşey yine bi fırtına.sonra o hengamede bul kendini bulabilirsen.oysa ben artık ne kendimi ne de mucizemi kaybetmek istiorum.bu uzay boşluğunda bi toz bulutu gibi sıradan,kendi halimize yaşamaktan başka bi amacım olmasın istiorum.belki de çok şey istiorumdur.ama olsun isteyenin bi yüzü kara vermeyeni allah bildiği gibi yapsın :)